In de geneeskunde is therapietrouw de mate waarin een patiënt medisch advies correct opvolgt. Slechte therapietrouw betekent vaak dat patiënten zich niet aan de voorgeschreven medicatie en behandelregimes houden. Therapieontrouw of slechte therapietrouw wordt gezien als een groot probleem in de medische praktijk, en kan ook de uitkomsten van een klinisch onderzoek beïnvloeden. Slechte therapietrouw, of het niet opvolgen van behandelingsinstructies, kan een aantal redenen hebben. Daarbij valt te denken aan slechte communicatie, vergeetachtigheid of onaangename bijwerkingen.
Pogingen om therapietrouw in de klinische praktijk te verbeteren zijn onder meer vereenvoudiging van de verpakking van geneesmiddelen, het aanbieden van geheugensteuntjes voor geneesmiddelen, het verbeteren van de voorlichting aan patiënten, en minder geneesmiddelen gelijktijdig voorschrijven. In klinische onderzoeken wordt therapietrouw op diverse manieren gemeten, bijvoorbeeld: beoordeling van farmacologische respons, elektronische dagboekjes, tellen van resterende tabletten, hulpmiddelen die de verwijdering van tabletten uit houders controleren, testen van bloed of urine, en gebruik van farmacologische markers/indicatoren.
Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht. Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts. |
Therapietrouw is het gewillig en blijvend volgen van de door een arts voorgeschreven behandeling door een patiënt. Verondersteld wordt dat een verminderde therapietrouw kan leiden tot een verhoogd risico op ziekte, sterfte en hogere kosten. Het gaat erom hoe goed de patiënt een voorgeschreven therapie of kuur blijft volgen.
Met Engelstalige termen worden onderscheiden:
- Adherence: in hoeverre de patiënt afspraken nakomt.
- Compliance: de mate waarin de patiënt de aanbevelingen van de voorschrijver opvolgt.
- Concordance: in hoeverre patiënt en behandelaar het eens worden over de behandeling.
- Persistence: in hoeverre de patiënt het geneesmiddelgebruik volhoudt.
Acceptatie van ziekte en behandeling zijn belangrijke voorwaarden voor therapietrouw. De nadruk ligt daarom meer op het motiveren en begeleiden van de patiënt dan op het naleven van voorschriften. Overeenstemming over het doel van de behandeling en de middelen, die daarvoor nodig zijn, is een voorwaarde voor therapietrouw.
Het is normaal gesproken in het belang van de patiënt dat hij zijn voorgeschreven therapie blijft volgen. Doet hij dat niet, dan is dat mogelijk in het nadeel van zijn gezondheid. Doordat de voorgeschreven behandeling niet volgens voorschrift wordt toegepast, krijgt de patiënt niet de kwaliteit van behandeling die mogelijk is. Hij loopt bijvoorbeeld zonder het te beseffen een grotere kans op een herseninfarct of hartinfarct. Bovendien zijn er medicijnen waarbij onregelmatige inname extra riskant is. Zelfs is er risico voor de omgeving, wanneer ziekteverwekkers resistent worden, doordat de nodige antibiotica te laag gedoseerd worden ingenomen.