Publicatiebias treedt op wanneer de kans groter is dat één bepaald type onderzoeksresultaten wordt gepubliceerd dan een ander type. Publicatiebias wordt bijvoorbeeld veroorzaakt wanneer wel de resultaten van onderzoeken waaruit blijkt dat een nieuwe behandeling aanzienlijke voordelen biedt worden gepubliceerd, maar niet die van onderzoeken waaruit minder of geen voordeel blijkt. Het effect is dat het voordeel van de nieuwe behandeling wordt overdreven. Er bestaan methoden om publicatiebias aan te pakken. Zo zijn er openbare databanken waar klinische onderzoeken kunnen worden geregistreerd voor ze van start gaan. Alle geregistreerde onderzoeken zijn dan bekend, ook die waaruit uiteindelijk geen aanmerkelijk voordeel van de onderzoeksbehandeling blijkt. Onderzoekers worden aangemoedigd hun onderzoeken te registreren omdat bijvoorbeeld bepaalde vooraanstaande medische tijdschriften stellen dat ze alleen onderzoeken publiceren die eerder in een openbare databank zijn geregistreerd.
Publicatiebias is de vertekening die ontstaat als bij wetenschappelijk onderzoek de positieve resultaten wel, maar negatieve of onduidelijke resultaten niet gepubliceerd worden. Dit wordt ook wel het dossierkast- of bureaulade-effect genoemd, omdat de dossiers met negatieve resultaten in de kast of de (onderste) bureaulade verdwijnen.
Omdat in de zuivere wetenschap eigenlijk een negatief resultaat even belangrijk is als een positief - het is bijvoorbeeld even belangrijk om te weten dat een geneesmiddel niet werkt als dat het wel werkt- treedt dit verschijnsel vooral op als er partijen zijn die een belang hebben bij een bepaalde uitkomst.
Om te voorkomen dat er teveel wordt geïnvesteerd in onderzoeksrichtingen die geen resultaat opleveren, voeren de meeste farmaceutische bedrijven validatieonderzoeken uit. Studies die niet te reproduceren zijn, hoeven dan niet verder onderzocht te worden. Zodra een geneesmiddel echter op de markt is gekomen, hebben zij geen belang bij het publiceren van resultaten waaruit blijkt dat dit middel niet werkt, zeker zolang er ook resultaten zijn die voor het middel pleiten. In onderzoeksprotocollen van door de farmaceutische industrie gesponsord onderzoek staat dan ook geregeld een clausule dat de firma zich het recht voorbehoudt het onderzoek zonder opgave van redenen te staken en niet te publiceren en worden deelnemende onderzoekers in hun onderzoekscontract ontmoedigd of wordt het hun zelfs verboden om op eigen houtje te publiceren.
Een dergelijke politiek kan ernstige consequenties hebben voor de waarheidsvinding bij het beoordelen van de effectiviteit van geneesmiddelen. Er wordt daarom al overgegaan tot de maatregel dat onderzoek dat wordt gebruikt bij de beoordeling om een middel toe te laten van tevoren aangemeld moet zijn, zodat kan worden gecontroleerd dat het ook wordt gepubliceerd. Een andere manier om publicatiebias die bij meta-analyse gebruikt worden te verminderen, is het binnen de academische gemeenschap oproepen tot het delen van niet-gepubliceerde data zodat deze bij de meta-analyse meegenomen kan worden.
Iets vergelijkbaars doet zich voor in de algemene media over niet-wetenschappelijke zaken. Het uitzonderlijke krijgt altijd onevenredig veel aandacht vergeleken met het niet-uitzonderlijke. Spectaculaire gebeurtenissen zijn (in het algemeen) uitzonderlijker dan niet-spectaculaire. Het melden dat ergens niets gebeurd is, wordt over dus in het algemeen niet als nieuwswaardig beschouwd, met als gevolg dat mensen de indruk krijgen dat zaken waarover geschreven wordt (zoals moord en brand) zich veel vaker voordoen dan dat in werkelijkheid het geval is.
Bepalend voor de nieuwswaardigheid is echter de afwijking van het gebruikelijke. Een tropische orkaan in september en oktober in het Caribische gebied is nieuwswaardig als er grootschalige schade en verlies aan mensenlevens is, maar het geheel uitblijven van orkanen gedurende een heel seizoen zou ook nieuws zijn.