Meta-analyse verwijst naar methoden die worden gebruikt voor het vergelijken en combineren van resultaten van verschillende voltooide (gerapporteerde of gepubliceerde) onafhankelijke onderzoeken. Het doel is patronen te signaleren, resultaten te verifiëren en relevante verbanden aan te wijzen die uit de verschillende onderzoeken naar voren komen.
Meta-analyse kan worden gezien als ‘eerder onderzoek onderzoeken’. In de eenvoudigste vorm is meta-analyse de identificatie van een gemeenschappelijke statistische maat die alle onderzoeken delen, en de berekening van het gemiddelde van deze gemeenschappelijke maat.
De reden achter meta-analyse is het bewerkstelligen van een groter statistisch onderscheidingsvermogen, in tegenstelling tot een minder nauwkeurige maat die uit een enkel onderzoek wordt berekend. Bij de uitvoering van een meta-analyse moet een onderzoeker veel keuzes maken die allemaal van invloed kunnen zijn op de resultaten. Dergelijke keuzes zijn bijvoorbeeld hoe onderzoeken worden uitgezocht, hoe onderzoeken worden geselecteerd of uitgesloten, hoe om te gaan met onvolledige gegevens en hoe de gegevens het best kunnen worden geanalyseerd.
Een meta-analyse is een onderzoek waarbij de resultaten van eerder uitgevoerde onderzoeken samen worden genomen om een preciezere uitspraak te doen over een bepaald fenomeen of theorie. De term stamt af van Gene V. Glass: "Meta-analyse verwijst naar de analyse van analyses". Meta-analyse kan als doel hebben om gemengde resultaten van voorgaand onderzoek te verklaren of om nieuwe hypotheses te bevestigen die niet te toetsen zijn in een enkele studie. Meta-analyse is een statistische techniek die vaak maar niet altijd gebruikt wordt in een systematische review. Het belangrijkste voordeel van meta-analyse is de aggregatie over meerdere studies die leidt tot een hoger statistisch onderscheidingsvermogen en meer robuste schattingen van het effect.